دنیا با همه پیچ_و_خم هاش ، ابرهای تیره روزهاش ، سقوط ها و صعودهاش.

دنیای منه ، مال منه ، سهم منه!

قشنگی دنیام همینه

روز شاد کنار روز #غمگین ، خنده کنار گریه

باید یاد بگیریم

همونجور که زشتی رو می بینیم ، #تلخی رو می چشیم #غم رو حس می کنیم.

زیبایی رو هم ببینیم، شیرینی رو هم بچشیم ، شادی رو هم حس کنیم.

سفید کنار سیاه معنی میده ،شب کنار روز .

این راز آفرینشه ، هر چند قبولش گاهی برامون سخت میشه.

گاهی وقت ها خودمون هم نمی دونیم کی و چه طوری این اتفاق_شیرین ته دلمون افتاد؟!.

یه حال_خوب که یهو با باز کردن صفحه گوشیمون حس کردیم.

پای دلمون تو شهری قدم گذاشت که با وجود تمام دوری آدم هاش چقدر بهمون نزدیک بود.

یه شهر شلوغ پلوغ پر از آدم هایی که نمیشناختیمشون و یهو همین غریبه های مجازیِ تنگِ گوشیمون شدن بهترین دوست های حال و هواهای قشنگ و شب های تارمون.

اصلا نفهمیدیم چیشد که یهو حس کردیم می تونیم لحظه های شاد و غمگین مون رو باهاشون شریک بشیم.

به خودمون که آمدیم کلی آدم خوب و مهربون ته دلمون جا خوش کردن.

غریبه هایی که حالا دوستایی شدن که اگه فاصله های زمینی از هم جدامون نکرده بودن یقینا از مهم ترین آدم های دور و برمون میشدن.
.
آدم فرشته هایی که گاهی هر چی بگردیم نمی تونیم تو دنیایی غیر از گوشیمون پیداشون کنیم.

دوستایی که یه زمانی آرزوی داشتنشون رو داشتیم الان همینجان.همین نزدیکی ، همین بغل دستمون ، تو تهِ تهِ قلبمون.

میشه #مجازی بود ولی واقعی تر از واقعی.